Three’s a crowd

 

Θυμάστε αυτό το περίφημο που πάντα υποστηρίζαμε (όταν μας συνέφερε βέβαια) “στους δύο τρίτος δεν χωρεί;”. Φαίνεται πως, όπως το μάθαμε έτσι πρέπει και να το ξεχάσουμε. Πλέον τρίτος χωρεί και είναι και επιθυμητός.

Ξέρω ότι ζούμε στον 21ο αιώνα. Ξέρω ότι οι άνθρωποι έχουμε απελευθερωθεί πλήρως και στο σεξουαλικό κομμάτι. Ξέρω ότι ο καθένας έχει δικαίωμα να κάνει ό,τι θέλει, με όποιον θέλει, με όσους θέλει αλλά ας σοβαρευτούμε, δεν μπορεί να προβάλλεται το οτιδήποτε ως κανονικό – φυσιολογικό και τα λοιπά και τα λοιπά.

Έχω πει πως πολλές φορές πως μέσα στην υπερβολική αυτή ελευθερία που μας δίνεται, μπερδεύουμε κάποια πράγματα. Τι εννοώ; Δεν είμαι εγώ περίεργη και οπισθοδρομική και δεν αδυνατώ να σε καταλάβω, επειδή εσύ θες άλλη μία εκτός από εμένα, για να σου καλύψει τα κενά. Και τέλος πάντων αν έχεις τόσα κενά καλύτερα σταμάτα να ψάχνεις γυναίκες ή άνδρες αλλά βρες ψυχολόγο.

Θα προσπαθήσω να μπω λίγο στον τρόπο σκέψης σου φίλε άνδρα ή φίλη γυναίκα που υποστηρίζεις πως τα διπλά κρεβάτια είναι πλέον για πέταμα και πως πρέπει να τα βγάζουν τριπλά (απλώς υπενθυμίζω πως τα κρεβάτια δεν είναι προφιτερόλ όσο περισσότερο τόσο το καλύτερο).

Μάλλον όχι, δεν θα μπω στον δικό σου τρόπο σκέψης. Θα σου πω μερικές από τις ατάκες που έχω ακούσει για να δικαιολογήσεις την προτίμησή σου.

“Στα μουσουλμανικά κράτη είναι απολύτως φυσιολογικό ένας άνδρας να πηγαίνει με παραπάνω από 1 γυναίκα και σ’ άλλες θρησκείες είναι επίσης νόμιμος ο γάμος με περισσότερες γυναίκες”.

Τώρα που το είδες γραμμένο, μήπως κατάλαβες τι μεγάλη ανοησία είπες; Στα ίδια κράτη, θρησκείες, ιδεολογίες κι όπως αλλιώς θέλεις οι γυναίκες δεν έχουν κανέναν λόγο, καμία άποψη, ούτε καν δικαίωμα να σκεφτούν κάτι αντίθετο από αυτό που τους επιβάλλεται. Όχι δεν τους αρέσει που είναι πολλές, και ΝΑΙ αν μπορούσαν να το αποφύγουν θα το απέφευγαν.

Δεν είναι συνεπώς εκείνες οι γυναίκες πιο ανοιχτόμυαλες, ούτε πιο προοδευτικές με την ιδέα της πολυγαμίας (εδώ αν θες μπορείς να ανατρέξεις σε προηγούμενο κείμενο), απέχει κατά πολύ η επιλογή από την επιβολή.

“Δεν είναι κακό να δοκιμάσεις, μπορεί και να σ’ αρέσει”
Πίστευα πως αφού σταματούσε η μαμά μου να μου λέει αυτή την ατάκα για τις μπάμιες δεν θα τη συναντούσα ποτέ ξανά στη ζωή μου πουθενά. Όχι, δεν θα δοκιμάσω, γιατί δεν θέλω. Κι αν χάνω κάτι το οποίο μπορεί να μ’ αρέσει είναι δικό μου πρόβλημα. Και τέλος πάντων πες πως θες εσύ και σταμάτα να το παίζεις ο ήρωας που θα με βάλει σε νέους δρόμους ακολασίας, που θα λαχταρώ κάθε φορά και περισσότερο μετά την πρώτη φορά, ο Μαρκίσιος ντε Σάντ εκτός από ξεπερασμένος παραμένει απωθητικός.

“Μια φορά μόνο”
Καμία φορά, αν ήθελα δεν θα το έκανα για μία φορά μόνο κι αν δεν ήθελα, που δεν θέλω, δεν θα το έκανα.

Και γενικά επειδή έχω ακούσει πολλές ατάκες, για να πειστεί εκείνος που αρέσκεται στον έναν, θα σταματήσω και θα δώσω μία συμβουλή στα αφελή πλάσματα αυτού του κόσμου.

Αν θες κάτι παραπάνω από ένα one night stand ή από μια τυπική σχέση “ξεκούρασης” του Σαββατοκύριακου (για να μη τη χαρακτηρίσω αλλιώς), ΜΗ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙΣ ΠΟΤΕ ΜΑ ΠΟΤΕ να βάλετε τρίτο άτομο στη σχέση ή στο κρεβάτι σας. Είναι σχεδόν σίγουρο ότι από τη πρότασή σας αυτή και μετά και να συνεχίσετε να είστε μαζί, ο/η σύντροφός σας δεν θα σας δείξει ποτέ πλήρη εμπιστοσύνη και στην προκειμένη περίπτωση δεν φταίει ο άνθρωπος.

Μη βάζεις τα χεράκια σου για να βγάλεις τα ματάκια σου. Οι δύο είναι αρκετοί, οι τρεις είναι πολλοί, παντού! 

Suffragette